عملیات گودبرداری
پیش از شروع عملیات گودبرداری لازم است مطالعات و بررسیهای لازم صورت گرفته و اقدامات مقتضی در این خصوص انجام شود. از جمله این اقدامات عبارتند از:
اخذ مجوزهای لازم از ادارات و سازمانهای ذیربط، نظیر شهرداری، شرکت گاز، شرکت آب و فاضلاب، شرکت توزیع برق و نظایر آنها.
- اعلام مراتب اجرایی کار به نزدیکترین ایستگاه آتشنشانی و خدمات ایمنی.
- بررسی و مطالعات ژئوتکنیکی کافی قبلی.
- بررسی و مطالعه تأسیسات زیرزمینی احتمالی در محل.
- بررسی و مطالعه چاههای آب و فاضلاب و قنوات (قناتها)، اعم از متروکه (در حال حاضر مورد استفاده قرار نمیگیرد) و دایر (در حال حاضر مورد استفاده قرار گیرد) در محل
- بازرسی ساختمانهای مجاور گود؛ صدور دستورات لازم برای تخلیه آب استخرها و کالاهای انبارها، به ویژه کالاهای سنگین یا قابل اشتعال (قابل آتش گرفتن)، در صورت لزوم و با رعایت ضوابط حقوقی و قانونی
- آماده کردن کلیه تجهیزات و لوازم و دستگاههای مورد نیاز برای اجرای عملیات گودبرداری
- آموزش نیروهای انسانی مورد نیاز و نیز به کارگیری نیروهای انسانی آموزش دیده و با تجربه
- برنامهریزی و زمانبندی کارهای اجرایی متناسب با شرایط کار، اوضاع جوی، و فصل انجام کار
- نصب موانع حفاظتی لازم در محلهایی که احتمال سقوط وجود دارد
- تأمین روشنایی لازم در محل گودبرداری و اطراف آن
- نصب علائم اخطار دهنده مورد نیاز در محل گود و نزدیکی آن در صورت لزوم
- تهویه گرد و غبار درون چاهها با وسایل و تجهیزات مناسب
- نصب وسایل بالابر و وینچهای مورد نیاز به صورتی محکم و اصولی
- اجتناب از تجهیز کارگاه و احداث محلهای استراحت کارگران و دفاتر کارگاه در پای دیواره گودها و نیز در لبه آنها.
- بررسی و مطالعه نقشه ساختمانهای مجاور محل گودبرداری به ویژه سیستم سازهای و بارهای آنها در صورت امکان
- بررسی وجود باغچه یا زمین زراعی دایر در مجاورت گود
- برنامهریزی و انجام اقدامات لازم برای بیمه انسانها و اموال واقع در داخل محل گودبرداری ساختمانهای مجاور عابران پیاده و سواره کنار گود و وسایل نقلیه پارک شده یا در حال تردد از کنار محل گودبرداری
- اجتناب از تخلیه مصالح ساختمانی، نخالههای ساختمانی و خاکهای مازاد حاصل از گودبرداری در لبه گود و نیز اجتناب از قرار دادن اشیاء سنگین و یا ناپایدار در لبه گود
- انتخاب مجریان و مهندسان ناظر ذیصلاح گودبرداری
- پایش (بررسی و مشاهده و ارزیابی وضع) مستمر دیوارههای گود، ساختمانهای مجاور و معابر مجاور گود پیش از انجام عملیات گودبرداری و در حین آن توسط مهندسان ذیصلاح
- جلوگیری از ریزش و یا جریان یافتن آبهای حاصل از بارش باران یا آبهای زیرزمینی در بدنه و لبه گود
- تهیه وسایل حفاظت فردی از قبیل کفش ایمنی، کلاه ایمنی، عینک محافظ چشم، ماسک تنفسی و نظایر آنها برای کارگران، آموزش روش استفاده از این وسایل به آنها و به ویژه نظارت بر به کارگیری این وسایل توسط آنها
- مطالعات لازم در مورد چاههای آب و فاضلاب احتمالی اطراف گود و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه لازم برای جلوگیری از فروریزش این چاهها و یا ورود آبهای آنها به دیواره و داخل گود.
اقدامات لازم در محیط اطراف گودبرداریها
- در صورت لزوم باید هماهنگی دستگاههای ذیربط، اقدامات ترافیکی مناسبی انجام داد. در این صورت باید با هماهنگی دستگاههای ذیربط، مسیرهای عبور ایمن و موقتی را برای ترافیک سواره یا پیاده ایجاد کرد. در این گونه موارد باید از علائم آگاهی دهنده و هشداردهنده کافی در فواصل کافی از محل ورود به مسیرهای موقت مزبور و نیز در محدوده آنها نصب کرد.
- در صورتی که ورود ترافیک سواره به محلهایی از گودبرداری یا معابر اطراف آن خطرناک بوده و در هر حال ورود آنها بر اثر غفلت و عدم توجه رانندگان امکان پذیر باشد میباید از موانع ایمنی موقت و استاندارد نظیر بشکههای پلاستیکی حاوی ماسه با علائم شبرنگی رویه و نظایر آنها استفاده کرد.
- در صورتی که در اطراف محل گودبرداری اماکن عمومی نظیر مدارس، مجتمعهای تجاری و نظایر آنها وجود داشته باشد به کارگیری ضوابط ایمنی ویژه به منظور ارتقاء امنیت عبور و مرور سواره و پیاده الزامی است.
- معمولاً در بیشتر گودبرداریها، سیستم روشنایی متداول و معارف معابر برای روشن کردن محدوده اطراف گودبرداری کافی نیست. علاوه بر آن امکان خاموش بودن و یا سوختن لامپهای آنها نیز وجود دارد و این امر عموماً از کنترل مدیران کارگاههای ساختمانی خارج است. لذا باید در این گونه موارد از سیستم روشنایی موقت و کافی علاوه بر چراغهای هشدار دهنده و اخطار دهنده استفاده کرد.
برخی از مباحث مدیرتی در گودبرداریها
- علاوه بر اجرای کلیه تمهیدات لازم برای جلوگیری از ریزش دیواره گود و بروز هر گونه حادثه مطابق ضوابط و اصول مهندسی باید باز هم احتمال وقوع حوادث را مد نظر قرار داده و پیشبینیها و برنامهریزیهای لازم برای انجام عملیات امداد و نجات را صورت داد.
- همواره باید این نکته را مد نظر قرار داد که رعایت موارد فوق به هیچ وجه جایگزین اجرای سازه نگهبان و رعایت سایر ضوابط ژئوتکنیکی و سازهای حفاظت دیواره گود و پایدارسازی گود نمیشود و به هیچ وجه از مسئولیت مدیران و مسئولان کارگاههای ساختمانی در این خصوص نمیکاهد.
- در دیوارههای گودبرداری نباید به ظاهر دیوارههای گود اعتماد کرد. کوتاهبودن عمق گودبرداری و نیز ظاهر مقاوم دیوارههای گودها الزاماً نشانه ایمنی شرایط گود نیستند.
- اگرچه گودها و ترانشههای عمیق به نظر خطرناک میآیند ولی بسیاری از حوادث جانی در ترانشههای با عمق کمتر از 2/5 متر رخ داده است. علت این امر عمق کمتر و ظاهر گول زننده گودها و ترانشههای اخیر و با سادهانگاری و سهلانگاری در مورد آنها است. که موجب ایجاد اعتماد کاذب در مسئولان کارگاه و در نتیجه عدم انجام اقدامات پیشگیرانه لازم میشود.
مسئولیتهای افراد در عملیات گودبرداری
در خصوص میزان مسئولیت حقوقی و قانونی دستگاهها و افراد دخیل در امر ایمنی کارگاهها، مثلاً ایمنی گودبرداری و سازههای نگهبان از جمله مهندسان محاسب، مهندسان ناظر، مجریان و نیز دستگاههای تصویب کننده یا ناظران عالیه از جمله شهرداریها، سازمانهای نظام مهندسی، سازمانهای تعاون کار و رفاه اجتماعی و نظایر آنها میباید یادآوری کرد که: مقولات «وظیفه، اختیارات، حقوق و مسئولیت» با یکدیگر متناسبند.
مهارت و آموزش نیروی انسانی در عملیات گودبرداری
کارفرما باید اطمینان حاصل کند که کلیه کارگران دارای مهارت و تجربه کافی در زمینه گودبرداری و ایمنی در حین کار هستند و یا اینکه کارگران فعالیتهایشان را زیر نظر یک سرپرست با مهارت و اطلاعات کافی انجام میدهند و در عین حال نیز اطلاعات و مهارتشان در حدی است که زیر نظر سرپرست مزبور میتواند کار را به گونهای ایمن به پیش برند.
همچنین کلیه پرسنل باید تحت آموزشهای کافی در زمینههای مختلف ایمنی قرار گیرند. از جمله این زمینههای ایمنی عبارتند از: ایمنی عمومی کارگاه، ایمنی گودبرداری، ایمنی در کار با ماشینآلات و ابزار، ایمنی در کار با مصالح مختلف، به کارگیری لباسها و پوششهای ایمنی.
ضوابط ایمنی در گودبرداری ساختمان
شرایط عمده بروز حوادث در گودبرداریها
- گیر افتادن کارگران در زیر آوار ناشی از ریزش دیوارههای گود، و مدفون شدن آنها.
- فرو افتادن مصالح و اشیاء از لبه فوقانی دیواره گود به داخل گود و اصابت آن به افراد.
- سقوط فرد به داخل گود.
- ایمن نبودن دسترسیها و راههای ورود به داخل گود و کافی یا مناسب نبود راههای فرار و خروج از داخل گود در هنگام فروریزش دیوارههای گود.
- نزدیک شدن وسایل نقلیه به لبه و فروریزش دیوارههای گود و نیز سقوط به داخل گود، به ویژه در هنگام حرکت با دنده عقب.
تبعات صدمات جانی ناشی از حوادث گودبرداری
شایان ذکر است که تنفس انسان، نیازمند آن است که قفسه سینه وی آزاد باشد و در خاک محصور نشده باشد، زیرا در هنگام دم که هوا وارد ریه میشود ریه باید آزادی عمل داشته باشد و بتواند به راحتی منبسط شود. عدم تحقق این امر میتواند در مدت زمان کوتاهی موجب مرگ انسان بشود. همچنین در شرایط عادی در هنگام دم که هوا وارد ریه میشود، انبساط ریه موجب وارد آمدن فشار به پرده بین قفسه سینه و شکم شده و در نتیجه شکم به طرف بیرون منبسط میشود. بالا و پایین رفتن شکم انسان در حالت خوابیدن به صورت طاق باز بر اثر تنفس ناشی از همین امر است. حتی اگر خاک قفسه سینه انسان را در بر نگیرد ولی شکم وی را محصور کند وی دچار تنگی نفس میشود که در درازمدت میتواند خطر آفرین باشد. باید توجه داشت که حتی در صورتی که فرد مصدوم در زیر خاک مدفون شود ولی سر وی بیرون از خاک باشد باز هم احتمال مرگ وی بسیار زیاد خواهد بود. یکی از دلایل این گفته آن است که در این موارد ممکن است در حین ریزش آوار سر وی دچار صدمات جدی شده باشد. همچنین در این گونه موارد ممکن است فشار خاک محصور کننده وی به ویژه خاک اطراف قفسه سینه او تا بدان حد زیاد باشد که عملاً امکان نفس کشیدن را از وی سلب کند.
در این میان مدفون شدن کارگران در زیر آوار گود از بقیه خطرناکتر است.
در صورتی که یک انسان در زیر یک مترمکعب خاک گرفتار شود، بر اثر فشار وارد بر قفسه سینه وی امکان تنفس و در عین حال فرار نخواهد داشت و صرف نظر از آن که مصدوم شده یا نشده باشد به سرعت دچار خفگی خواهد شد. لذا ملاحظه میشود که حتی یک مترمکعب خاک نیز میتواند به آسانی موجب مرگ افراد گرفتار در زیر آن بشود.
ضوابط به کاری گیری نردبانها در داخل گودها و ترانشهها
- برای تردد به داخل گودهای با عمق بیش از یک متر باید از نردبان، راه پله یا رمپ استفاده کرد.
- در داخل ترانشهها و گودها فواصل بین نردبان در امتداد طول ترانشه نباید از 30 متر بیشتر باشد. در ترانشهها لبه بالایی این نردبانها باید تا حدود یک متر بالاتر از لبه ترانشه ادامه داشته باشد. در گودها نیز انتهای فوقانی نردبانها میباید در حدود یک متر بالاتر از سطح افقی پاگرد یا کف زمین مربوطه بالای گود قرار گیرد مگر آنکه از ابزارهای دیگری به عنوان دستگیره استفاده شود. شرایط ایمنی نردبانها باید به گونهای باشد که امکان لغزش بر روی آنها وجود نداشته باشد.
- طول نردبانهایی که برای تامین ارتباط بین داخل و خاج گود به کار میروند نباید بیش از 6 متر باشد. در گودهای با عمق بیشتر باید از چند نردبان همراه با پاگرد و یا از راه پلههای چوبی یا فولادی مناسب استفاده کرد.
- شیب نردبانهای کارگذاشته شده میباید در حدود 90 تا 120 سانتیمتر قائم به 30 سانتیمتر افقی یعنی بین شیبهای 3:1 (سه قائم به یک افقی) تا 4:1 (چهار قائم به یک افقی) باشد. پای نردبانها را میباید کاملاً در محل استقرار خود تثبیت کرد.
مسیرهای عبور مرور به داخل گودها و ترانشهها
- مسیرهای عبور و مرور به داخل گودها و ترانشهها باید کاملاً ایمن باشد. علاوه بر آن باید اقدامات لازم برای جلوگیری از برخورد احتمالی به موانع در طول این مسیرها را صورت داد.
- حتی الامکان باید مسیر خروج مصالح حاصل از گودبرداری با مسیر تردد کارگران متفاوت باشد.
- در تمامی مسیرهای عبور و مرور کار کارگران در صورتی که به هر علت و به هر صورت احتمال تردد از این مسیرها در ساعات تاریکی نیز وجود داشته باشد. لازم است از سیستمهای روشنایی مطمئن و مناسبی در طول این مسیرها استفاده کرد.
- در هر جایی که امکان سقوط افراد وجود داشته باشد از جمله در لبه دیوارههای گود و نیز در مسیرهای دسترسی به داخل گود باید از نردهها و یا سیستمهای حفاظتی مناسب دیگر استفاده کرد. این نردهها باید به خوبی در جای خود محکم شوند و توانایی تحمل بارهای افقی و قائم احتمالی وارد بر آنها را به خوبی داشته باشند.
- حداقل عرض رمپها و راههای دسترسی سواره رو در مسیرهای یک طرفه، 4 متر و در مسیرهای دو طرفه 5/7 متر است. بند 12-9-2-10 مبحث دوازدهم مقرراد ملی ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا)، ویرایش 1392 درگودبرداریها عرض معابر و راههای شیبدار (رمپ) احداث بویژه وسایل نقلیه نباید کمتر از 4 متر باشد. در صورتی که یک یا دو طرف این مسیرها باز بوده و امکان لغزش و پرتاب وسایل نقلیه از آن محلها وجود داشته باشد، لازم است در آن قسمت از نردهها محافظ وسایل نقلیه گارد ریل استفاده کرد.
- رمپها و راههای دسترسی را باید به طور مرتب و دقیق از نظر دارا بودن شرایط مناسب و نیز از نظر ایمنی آنها بازرسی کرد.
- یکی از مهمترین نکاتی که باید در رمپها بدان توجه کرد، شیب دیواره جانبی آنها است. این شیب باید یک شیب پایدار بوده و خطر ریزش آن وجود نداشته باشد در غیر این صورت این دیواره رمپ را با اجرای سازه نگهبان مناسب ایمن کرد. متاسفانه در بسیاری از کارگاههای ساختمانی این امر مغفول مانده و رعایت نمیشود.
استفاده از علایم هشدار دهنده
- در محدوده اطراف محل گودبرداری و نیز در مسیر راههای دسترسی اطراف گود باید از علایم هشداردهنده مناسب استفاده کرد. این علایم باید از نوع شبرنگ باشد.
- اطراف محدوده گودبرداررا باید به صورت مناسبی مشخص کرد. برای این کار میتوان از نوار خطر استفاده کرد.
وسایل حفاظت فردی و یا وسایل حفاظت انفرادی
وسایل و تجهیزات حفاظت فردی و یا وسایل و تجهیزات انفرادی (PPE) وسایلی هستند که برای حذف تماس مستقیم با عوامل زیانآور و یا مخاطرهآمیز در محل کار، کارگران، افراد خویش فرما و سایر کسانی که در کارگاه ساختمانی فعالیت میکنند و یا به دلیلی وارد کارگاه میشوند متناسب با نوع عوامل زیانآور محل کار آنها را مورد استفاده قرارد دهند. این وسایل عبارتند از: کلاه ایمنی، عینک محافظ چشم (عینک ایمنی)، سپر محافظ صورت، ماسک تنفسی حفاظتی، گوشی حفاظتی، کفش ایمنی، پوتین ایمنی، چکمه و نیم چکمه لاستیکی، گتر حفاظتی، دستکش حفاظتی، لباس کار، پیشبند حفاظتی، جلیقه نجات، کمربند ایمنی، حمایلبند کامل بدن و طناب مهار.
کلیه افرادی که در داخل گودها کارکرده و یا حضور دارند، باید از کلاه ایمنی استفاده کنند. حتی حضور کوتاه مدت هر یک از افراد بدون کلاه ایمنی نیز در داخل گود اکیداً ممنوع است.
تبعات حقوقی عدم رعایت ضوابط HSE از رعایت ضوابط ایمنی کارگاه
- مطابق بند 12-1-5-4 مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا)، ویرایش 1392
- مطابق ماده 95 قانون کار مصوب 1369: مسئولیت اجرای مقررات و ضوابط فنی و بهداشت کار برعهده کارفرما یا مسئولین واحدهای موضوع ذکر شده در ماده 85 این قانون (قانون کار) خواهد بود. هر گاه بر اثر عدم رعایت مقررات مذکور از سوی کارفرما یا مسئولین واحد حادثهای رخ دهد، شخص کارفرما یا مسئول مذکور از نظر کیفری و حقوقی و نیز مجازاتهای مندرج در این قانون مسئول است.
- مطابق ماده 2 «تصویبنامه راجع به ضوابط تشخیص موارد از کارافتادگی کلی و جزئی و یا بیماریهای ناشی از کار یا ناشی از غیر کار و فوت کارگر و میزان قصور کارفرما در انجام وظایف محوله قانونی» مصوب آبانماه 1385: بررسی حوادث ناشی از کار و تعیین میزان قصور کارفرما به عهده کار گروهی متشکل از نمایندگان وزارتخانههای کار و امور اجتماعی رفاه و تامین اجتماعی و بهداشت درمان و آموزش پزشکی با عنایت به موارد زیر خواهد بود:
ب- ضرورت و چگونگی کاربرد وسایل مذکور به کارگران آموزش داده شده است.
ج- کارفرما در خصوص استفاده از وسایل حفاظتی و بهداشت فردی و رعایت مقررات از ناحیه کارگر، تذکرات لازم را داده و علامات هشداردهنده لازم را در مکانهای مناسب نصب نمایند.
د- کارگر ملزم به استفاده از وسایل حفاظتی و بهداشتی فردی و اجرای دستورالعملهای مربوط به کارگاه و مصوبات شورای عالی حفاظت فنی است.
از جمله اقداماتی که کارفرما میتواند بر اساس وظایف نظارتی فوق انجام دهد عبارتند از:
- تذکرات کتبی و شفاهی و رسمی و مستند و مکرر به کارگر در این خصوص.
- استفاده از علامات هشداردهنده لازم در مکانهای مناسب در این خصوص.
- اعلام موضوع عدم استفاده از این وسایل توسط کارگر به ادارات تعاون کار و رفاه اجتماعی برای انجام اقدامات قانونی از سوی آنها و کسب کمک از آنها در این خصوص.